hamdi koç'un 2017 yılında yayınlanan romanıdır.
Olay örgüsü o kadar farklı ve nevi şahsına münhasırdır ki... Şöyle açıklamam gerekirse; bir kitap var, sonuna geldiğinizde aslında kitabın sonunun ortasında olduğunu fark ediyorsunuz. Cidden. Yazarın, uzun süren sessizliğini böyle bir yapıtla bozması da ayrı güzel.
Belirtmeden geçemeyeceğim; bu,
peyami safayı anlatan bir kitap. yani biyografik bir taraf söz konusu. tabii...
hamdi koç tarzıyla
Ayrıca yazarın bu kitabında diğerlerinde olmayan mistik bir hava söz konusudur. İlk zamanlar birazcık yavaş akan kitap, sonrasında biraz daha açılıyor.
roman severlere tavsiye edilir.
Kapak Alıntısı:
yaprağın ve külün huzuru. ne hatıra ne bağlılık ne korku ne üzüntü. peyami bey’in fikirleri vardı, ve sessi̇z bir dinleyiciye kendini anlatma arzusuyla doluydu. hayata ve sonrasına dair. haksız ölüme, o ölümün hayata bıraktığı yüke, sonrasına taşıdığı acıya dair. geri dönenlerin yalnızlığına, cevapların imkansızlığına. ve kendine dair. sırları, yalnızlığı, gizliliği. bir hiç ve birçok hiç peşinde heba olan bir hayattan sonra. geri getirmeyi hayal ettiği kayıplar. kayıp lisan. i̇ki dünya arasındaki̇. o yasak o unutulmuş bağ, yaşayanlarla ölüler arasındaki.ve kendini adadığı ilim. yaşayanların rüyalarında direnen çığlıklardan ses ses, hece hece. ruhun doğum anına geri, karanlıklar ilminin içinden.